Dobry wieczor.
Dzisiaj mija rowno miesiac jak jestem zamknięta w szpitalu psychiatrycznym.. Ciężko mi z tym. Ostatnie dni dużo czasu poświęcam na próbę zaakceptowania i swojej choroby i aktualnej sytuacji ale bardzo marnie mi to idzie.
Podczas dzisiejszej rozmowy z lekarzami w sumie nie dowiedziałam sie nic konkretnego. Próbują okielznac tarczyce próbują okielznac hustawki nastroju dorzuca cos na spanie bo to jest paranoja ze nie moge spac i jestem przez to wykończona. O wyjściu na razie również nie ma mowy.
Jestem dzisiaj bardzo rozchwiana emocjonalnie. Głównie sie wkurwiam i to do tego stopnia ze mam ochotę bić ludzi rzucać krzesłami demolować otoczenie. Byłam dzisiaj bardzo surowa dla kilku osób i z obiektywnych pierdol zrobiłam im taki opierdol ze masakra jakas. Nie wiem co sie ze mną dzieje. Czuje rzeczy których nie rozumiem. Dzieją sie ze mną rzeczy których nie rozumiem.
Popołudniu zadzwonila przyjaciółka I nie wiem jak to sie dzieje ze ona na mnie dziala tak kojaco. To jedyny czlowiek z mojego otoczenia z którym nie wojuje. Nie raz nie dwa czasem warkne ale jestem kocham szanuje i cieszę sie z poświęcanego mi czasu. A takich osób jest mało aktualnie w moim zyciu czy moze raczej wręcz garstka. Tak to sie do każdego przypierdalam i jest nieciekawie. Mam dosc sama siebie w takich chwilach bo ja nie chce być dla nikogo wredna pizda. Chce być dobrym człowiekiem a kompletnie mi to nie wychodzi. Załamuje mnie to.
Jestem bardzo zmeczona. Brak snu to jedno ale czuje jakieś takie ogólne wyczerpanie na poziomie emocjonalnym i psychicznym. Nie wiem jak sama sobie pomoc. Nie wiem jak sie ratować. Mysli samobójcze na razie nie powróciły z czego bardzo sie ciesze ale samookaleczanie jest nadal we mnie bardzo silne i ciezko mi nad tym zapanować. Jak sie kąpałam to mialam przez ułamek sekundy taka myśl ze jak połamie butelkę z szamponem albo żelem pod prysznic to bede w stanie zrobić sobie krzywdę. Chora glowa bo realnie nie chce robić sobie krzywdy. Chce zyc. Dla moich bliskich którzy tak bardzo mnie kochają a ja ich. Ciezka ta egzystencja. Bardzo ciezka. Gubię sie potykam nie wiem kompletnie jak zyc.
Do jutra.