--- Herkese merhabaaa!!! Umarım iyisinizdir ya da iyi olmaya çalışıyorsunuzdur. Ben iyi sayılırım demek istiyorum ama belli durumlar var ve bazı şeyler hakkında konuşmasam daha iyi olacak. Bunun yerine sizlerle başka bir şey hakkında konuşmak istiyorum.  ^{[Kaynak](https://enstitu.ibb.istanbul/portal/default.aspx)} Bir süredir iş arama sürecindeyim. Neredeyse her üniversite mezunu birey gibi belli bir seviyeye sahip bir iş sahibi olmak isterken hayatın karşıma çıkardığı zorluklar ile birlikte bu istek ister istemez "seviyeli" sözcüğünden "ne olursa olsun" cümlesine doğru değişim gösteriyor. Bazen değişim harika sonuçlar verse de ekonomisi, rakamlara yansıyandan daha farklı ve kötü bir şekilde kötüye giden bir ülkede meslek sahibi olmak zor. Bir de benim kadar hastalığınız ve dış görüşünüz ile çoğunluk kesime hitab edemiyorsanız. Geçtiğimiz günlerde bir Turkcell bayisinde satış danışmanlığı için başvuru yaptım bitmek bilmeyen iş arama sürecime dahil olarak fakat kapıdan içeri adım attığım anda karşılaştığım manzara bana daha ilk saniyede "Beril burada senin yerin yok" diyordu. Buna rağmen tanıdık vasıtası ile ilk defa bir şeyler yapmak istedim çünkü Turkcell bence harika bir şirket. Gerek tecrübem gerekse mezun olduğum bölümün başvurduğum işe olan katkısı yadsınamaz bir gerçekken bayi sahibinin "tercihleri" tarafından istediğim bu işe alınmaktan alıkonuldum. Kapıdan içeri girdiğimde ise 5-6 tane kadın çalışan, hepsi maksimum 1,60 cm boylarında ve esmer olmak üzere sanki bütün ilçeden özenle seçilmiş gibilerdi. Ne yazık ki kadının istihdamdaki yeri hâlâ sorunlu ve sorunlu olmaya da devame edecek. Belki de bunda ne sorun var diye de düşünebilirsiniz fakat bayi sahibi "karizmatik" birisi iken ve sadece tek tip stile sahip 5-6 kadın varken işlerin nerede olduğunu görememeniz bence sizin masumluğunuz diyerek biraz kibar davranmak istiyorum. Bu kadar sorunun arasında bu arayışa devam ederken ister istemez eliniz kolunuz bağlanıyor. Çalabileceğiniz her kapıya gidiyorsunuz. Ben de bunları yaptım fakat kapılardan birini bile açan olmadı. Şimdi ise Enstitü İstanbul, İsmek aracılığı ile verilen kurslar ile belli bir sertifika almanın peşindeyim. Başlayan yeni eğitim yılı ile birlikte İsmek de MEB sertifikalı eğitimlerini açmış durumda. Ne yazık ki yaşadığım bölgedeki İsmek'te sayılı kurs var ve bunların kapsamı da tartışılır elbette. Bende bu yeni eğitim yılını fırsat bilerek bir eğitime başvurdum.  --- Hasta kabul işlemleri. Hastaneleri, özellikle de yaşadığım bölgedekileri, iyi bilen birisi olarak bence bu kurs benim işime yarayabilir. Sonucunda iş bulamasam bile Eğitim Bakanlığı onaylı bir sertfikamın olması beni daha kötü bir hâle sokmayacaktır diye düşünüyorum. Bundan sonra Aralık 16'ya kadar her pazartesi ve salı günleri bir eğitime tâbi tutulacağım. Aslında aklımda Bilgisayarlı Ön Muhasebe sertifikası vardı fakat kontenjanı çoktan dolmuştu. Belki bir dahaki sefere eğer hâlâ ihtiyacım olursa. Sizlere çok dert yandım bugün. Kusuruma bakmayın lütfen. Kulak çınlamam hâlâ geçmiş değil ve kafamdaki düşüncelerimden daha gürültülü. Bu durumun beni deliye çevirmesi bir şeylerden mızmızlanmak için yeterli sanırım. Bir de bir şeyler yazmak istedim. İçimi dökmek. Hâlâ iyi olmuş değilim ama kalbimin bir kısmındaki yük kalkmış gibi. Sizi daha fazla sıkmayayım. Sonra görüşmek üzere. Kendinize dikkat edin, sağlık ve sevgiyle kalın ve lütfen unutmayın ki; ***Bu dünyada sizden başka bir tane daha yok.*** 

Hello everyone!!! I hope you are well or are trying to be well. I would like to say that I am doing well, but there are certain circumstances and it would be better not to discuss some things. Instead, I would like to talk to you about something else.  ^{[Source](https://enstitu.ibb.istanbul/portal/default.aspx)} I have been looking for a job for some time now. Like almost every university graduate, I want to have a job of a certain standard, but the difficulties life has thrown at me have inevitably changed this desire from ‘a job of a certain standard’ to ‘any job at all’. Sometimes change brings wonderful results, but it's difficult to find a job in a country whose economy is deteriorating in ways that are worse than the numbers reflect. And if, like me, you have health issues and an appearance that prevents you from appealing to the majority. A few days ago, I applied for a sales consultancy position at a Turkcell store as part of my never-ending job search, but the moment I stepped through the door, the scene that greeted me told me in the first second, ‘Beril, this is not the place for you.’ Despite this, I wanted to try something new through a connection because I think Turkcell is a great company. While my experience and the contribution of my degree to the job I applied for were undeniable facts, I was denied the job I wanted due to the ‘preferences’ of the shop owner. When I walked through the door, there were 5-6 female employees, all around 1.60 metres tall and brunette, as if they had been carefully selected from the entire district. Unfortunately, women's place in employment is still problematic and will continue to be so. You might wonder what the problem is, but I'd like to be polite and say that it's your innocence that prevents you from seeing where things stand when the shop owner is a ‘charismatic’ person and there are only 5-6 women with the same style. Amidst all these problems, as you continue this search, your hands and feet inevitably get tied. You knock on every door you can. I did the same, but no one opened a single door. Now, I'm pursuing a specific certificate through courses offered by the Institute of Istanbul and ISMEK. With the start of the new academic year, ISMEK has also launched its MEB-certified training programmes. Unfortunately, there are only a few courses available at the ISMEK in my area, and their scope is debatable, of course. I took advantage of this new academic year and applied for a training programme.  --- Patient admission procedures. As someone who knows hospitals well, especially those in my area, I think this course could be useful for my work. Even if I don't find a job in the end, I believe having a certificate approved by the Ministry of Education won't put me in a worse position. From now on, I will be attending training every Monday and Tuesday until 16 December. I actually had my eye on a Computerised Pre-Accounting certificate, but the places were already full. Maybe next time, if I still need it. I've been complaining a lot to you today. Please forgive me. My tinnitus hasn't gone away yet, and it's louder than the thoughts in my head. I suppose this situation is enough to drive me crazy and make me whine about things. I also wanted to write something. To pour my heart out. I'm still not well, but it feels like a weight has been lifted from part of my heart. I won't keep you any longer. See you later. Take care of yourself in advance, stay in health and love, and please remember that; ***You are the only one of you.***