Czytający poprzedni post o Muzeum Historycznym w Sanoku mogli nie zwrócić uwagi na dość niepozorny obraz Pankiewicza, jednak jego obecność na sanockiej ekspozycji jest dość sensacyjna. To obraz „Barbarka” i kwiaty I z 1897 roku, który w katalogu jego wystawy w MNW w 2006 roku został opublikowany jako zaginiony. Jak napisała Elżbieta Charazińska:
Obraz z motywem rzeźby Barbarka Antoniego Kurzawy został namalowany w związku z akcją solidarnościową malarzy warszawskich, którzy w kwietniu 1897 urządzili wystawę własnych dzieł, przeznaczając dochód ze sprzedaży na wspomożenie psychicznie chorego rzeźbiarza, znajdującego się w trudnej sytuacji finansowej. Pankiewicz równolegle wykonał grafikę z tym samym motywem (…) oraz wersję akwarelową (…) jak również drugą wersję olejną, zmieniając znacznie rozwiązanie kompozycji…
Prawdę mówiąc nie pamiętam już tej drugiej Barbarki, która była pokazywana na wystawie w 2006 roku, pewnie reprodukcja w katalogu może nie być idealna, ale widać różnicę nie tylko w kompozycji ale i kolorystyce obu wersji. Niestety w kolekcji cyfrowej MNK nie ma aktualnej reprodukcji obrazu.
Nie byłbym aż tak bardzo zaskoczony widząc go w Sanoku, gdybym wiedział że obraz pojawił się na aukcji w 2016 roku z informacją że pochodzi z „kolekcji hr. Juliusza Ostrowskiego, zakupiony najpewniej w 1898 roku z wystawy w Zachęcie”. Tak więc, jeżeli ktoś by dziś szukał pierwszej „Barbarki” to trafiła aż do Sanoka.
