Prologue: Echoes of Yesterday's Dream

@joreneagustin · 2025-01-31 12:30 · Hive PH

Background (2).png

Who knows what the future holds for you? What are you supposed to be? It's impossible to predict what the future holds even if you are living the life you have always wanted and the dreams you have built.

Whatever you can imagine what you're supposed to be, sometimes it doesn't always end up like what you’ve been thinking.

The more you want it, the more it slip away.

So as life goes on just enjoy and go with the right flow.

“Hoy bhe! Tapos mo na?” I stopped thinking and looked at Jamila. “Hayy, I doubt you're not. Bakit pa ako nagtanong diba?” then she flipped her hair and talk with Hyena.

“Bhie, baka si Park Eurich ang kausap mo, ang pinakamagandang top student and class president of ABM- Diamond!”

I just sighed and smiled then shooked my head.

We are in 11th grade and I'm happy cause I met these two silly girls when I transferred here in Visa Rios International School (VRIS). It has been 3 weeks since the first day of my life as Senior High School Student, and of course with my new environment.

“I will be collecting your papers guys, as what ma’am Annabelle said. If you're finished, pass it infront.” I said and look at them all from here, in front.

My eyes darted to someone at the back, and there again, as always. He’s just stretching and boringly stared at me.

“Mr. Aquil Martin, tapos ka na ba?” I asked politely but he just answered me with his sharp eyes. “Don’t look at me like that. Ang mabuti pa, tapusin mo yung statistics mo.” I ordered and went back in my seat.

“Hmp, hayaan mo na yun. Kahit naman hindi mag answer yon ay mag kakaroon pa rin ng grado.” Hyena said.

“Sayang pogi pa naman, hihi.” Jamila

The power of money, I concluded.

That's it. If you have your money you can be powerful as you can. And what do I expect in this school? I guess there's a lot of student here are buying their grades.

After our seatworks we went at the canteen to buy our snacks. I ordered spaghetti and orange juice.

“Grabeh, yung statistics natin ang hirap!” reklamo ni Hyena pero parang wala lang sa kanya kanina.

“Mahirap nga, pero atleast may naisagot. Hahaha!” tawa naman ni Jamila.

“Hoi, kung nakita mo lang kanina si Paolo, naku! Palipat lipat ng upuan, parang nasilihan ang puwet, HAHAHHA!” natawa naman ako sa kwento ni Hyena.

Funny kasi si Paolo, pero nabubuhay siya sa pangongopya, which is madali lang para sa kanya.

Isang ‘Eurich my friend... Erika my friend… Hyena my friend… Jamila my friend… Anthony my friend… Jhake my friend… Kryzza my friend…’ niya lang ay may sagot na siya. Syempre, mababait ang mga honorols sa classroom namin, kami lang ata ni Jamila ang medyo strict pagdating sa pangongopya.

Sa kalagitnaan ng pagtawa ay napansin kong papasok sa loob ng canteen si Denmar Hernandez! Ang campus crush sa college department at pati sa SHS ay sikat siya!

“Uhh wew, himala. Napapadalas siya dito sa canteen ng SHS ah.” ani ni Hyena habang nakangisi.

“Bakit hindi ba siya palagi dito noon?” I suddenly asked.

“Hmm, hindi naman. Dumadayo pa nga ang mga SHS noon sa college department para lang makita siya.” dagdag niya at napatango naman ako.

“Marami kasing pogi doon sa college department, nandon yung magpipinsang Vallejo.” sabi naman ni Jamila.

“What year he is in college?...and uhm, course?” nahihiya kong tanong pero nakita ko ang tuksung mga tingin nila.

“Uhh- uh wew. May crush na si miss president.” sabi ni Jamila at nagtawanan sila ni Hyena.

“First year college siya bhe at business ang kurso niya, classmate niya ang Vallejo cousins na sina Vladimir at Roexly. Happy na?” dagdag pa ni Jamila. Ang daldal talaga niya.

“I’m just asking for one person but you added some extras.” I chuckled then she pouted. I know that she's infatuated with Vladimir kaya natatawa ako sa kanya.

“Hoi magsikain na nga kayo. Magbabasa pa ako.” - si Hyena.

We finished our snacks and we went to our classroom. But I was stunned when I saw Denmar Hernandez in front of our classroom.

“Hoi bhe, yung crush mo.” tukso ni Hyena pero sinenyasan ko siyang tumahimik. Pero makulit sila ni Jamila at mahina silang natatawa sa gilid.

“Okay, see you later.” aniya sa kausap niya.

“K kuya.” boses ni Kryzza yun a? Yung tahimik at transferry ding classmate namin.

Kuya niya pala si Denmar? Hihi.

Umambang maglalakad na siya pero nagkatapat kami ng dereksiyon kaya natigil siya at mukhang nagulat.

Andwae huhu…

Naramdaman kong hinila ako ni Hyena pero hindi ako nagpahila, naestatwa lang ako sa kinatatayuan ko at nakatitig sa kanya.

He is tall and handsome. He have tanned skin and straight cut hair. His eyes are brown and his nose is sharp… he also have pinkish lips. Bagay sa kanya ang uniform nila sa college department. Para siyang model. Pinoy na pinoy!

Nagulat ako noong kumindat at ngumiti siya. Halos malaglag ang panga ko at magsasalita na sana ako kaso…

“Were you waited long?” may tao sa likod ko at boses ni Aquil yon. Napapahiya akong nagbaba ng tingin. Pero natabig ako ni Aquil dahil nasa gitna ako ng corridor. “Excuses.” huli na noong nag excuse siya dahil muntikan na akong natumba kung hindi lang ako inalalayan ni Hyena at hinilang papasok ng classroom.

Sesanghe, nag expect pa naman ako doon ah.

Muli akong napasulyap sa labas at nakita kong nakatingin sa akin si Denmar. Sa akin ba talaga? I'm not being assuming again, right?

And oh? Maldo andwae! Ngumiti siya? Tumingin ako sa likod pero busy naman silang nag lalaro ng ML. Tumingin ulit ako sa kanya pero nawala na ang ngiti sa labi, pero natingin pa rin siya sa akin.

Guni-guni ko lang siguro iyon.

“Eurich Park!” tawag ni Jamila kaya natauhan na naman ako.

My mom is Pilipino and my dad is hangug saramiya (korean). That's why they named me Park Hyeo Ri pero Eurich Park dito sa Pilipinas.

“Assuming ka talaga! Nakita kita kaninang natulala sa ngiti ni Denmar Hahaha!”

“True akala niya talaga kanina siya yung nginitian eh, si Aquil lang naman pala hahahahaha!”

“Awww. Ang munting puso ni miss president, nawasak HAHAHHA!” malakas na nagtawanan ang dalawa.

“Hey ladies, magshare naman kayo ng topic diyan.” sabi naman ni Billy sa likod. Pero nginisian ko lang siya.

“I’m bored. Walang kwentang kausap itong katabi ko. Laging humihikab.” reklamo ni Billy and I know he's pertaining to Aquil.

Billy is one of my new found male friend and I think he is cool and nice compared to his seatmate. Magaling siyang kumanta and his voice is one of our class music haha.

Speaking of my sharp and bored looking classmate, kanina pa pala nanlilisik ang tingin niya sa akin. Pero hindi ko nalang ito pinansin at bumaling ulit ako kay Billy.

Nakipagtawanan nalang ako sa mga jokes niya at inayos ang mga gamit ko para sa susunod na subject.

Noong uwian nakisabay ako kila Jamila at Hyena hanggang sa gate. At naghintay ako ng sundo sa waiting area sa labas ng gate.

But when I turned my head besides, I saw Denmar Hernandez with his blue car. He is sitting in front seat, his elbow is on the open window and he was looking at me, intently!

What’s wrong with me? And why he's looking at me like that?

When I looked at his direction, he smiled and he closed his window!

TO BE CONTINUE...

Purple and Beige Gradient Cartoon Illustrative Romance Story Book Cover.pdf (1).png

#novel #story #writing #literature #hiveph #creativecoin #tagalogtrail #philippines #fiction #peakd
Payout: 0.000 HBD
Votes: 11
More interactions (upvote, reblog, reply) coming soon.