Three Years Old - Üç Yaş ( EN-TR)

Hello,

How about we talk about the excitement of taking the first steps in life and the time children spend going through the process of becoming adept? I would like to share this article with you, using examples from my own daughter. As they move away from infancy and begin to understand, question, and react to what is happening around them with their naive and tender hearts, it is so beautiful that it seems as if they are spreading happiness around them.

Merhabalar,

Hayata adım atmanın heyecanını ve adepta olma sürecinin yaşayan çocukların geçirdikleri zaman dilimlerini ele almaya ne dersiniz? Kendi kızımdan örnekler vererek bu yazıyı sizlerle paylaşmak istiyorum. Artık bebeklik hallerinden uzaklaşıp, hayat içinde olup biteni anlamaya, sorgulamaya ve tepkisini o naif ve pamuk kalpleriyle verme süreçleri o kadar güzel oluyor ki, sanki etrafa mutluluk saçıyorlar.

I want my daughter to grow up with a love for nature. Every Sunday, I take her to green spaces so she can see trees, plants, and flowers. The places we go to are usually parks. Last Sunday, I took my daughter to a place where they serve bougainvillea and Çakırlar village breakfast. This establishment is located in the Çakırlar neighborhood of Antalya. It is a beautiful, high-quality establishment nestled among greenery and pine trees. It is primarily designed for graduation parties, business dinners, weddings, and special parties. My main reason for coming here is the beautiful playgrounds reserved for children. The Rabbits Children's Club is especially perfect for my daughter.

Kızımı doğasever bir kişilikle büyümesini istiyorum. Ağaçları bitkileri ve çiçekleri görmesi için onu her pazar yeşil alanlara gezmeye götüruyorum. Gittiğimiz yerde genellle park alanları da oluyor. Geçtiğimiz pazar günü de kızımı Begonvil gözleme ve çakırlar köy kahvaltısının yapıldığı bir mekana götürdüm. Bu işletme, Antalya'nın Çakırlar mahallesinde yer alıyor. Burası yeşilliklerin ve çam ağaçlarının arasında konumlanmış olan güzel ve kaliteli bir işletmedir. Burada daha çok, mezuniyet geceleri, iş yemekleri, düğünler ve özel partiler için hazırlanmış bir konseptir. Benim buraya gelmemdeki ana sebep, çocuklar için ayrılmış olan güzel oyun sahalarının olmasıdır. Özellikle Tavşanlar Çocuk Kulübü tam benim kızıma göredir.

My daughter is now 3 years old and has entered the stage where she can understand and question everything. Over the past two years, she has consolidated all her learning and gone through the process of forming and accepting her own mind and ideas. She has now entered a stage where she puts serious effort into doing what she has set her mind to, insisting on it, and getting it accepted. She tells, shows, and insists on where she wants to go, what she wants to focus on, and what she needs. When her choices are interfered with, she gets angry and reacts by shouting. You should see her shouting. She's like an actor who has taken on a role on a theater stage. It's very funny...

Kızım şu an 3 yaşında ve artık herşeyi anlayabilme ve sorgulama dönemine girdi. İki yıl içinde tüm öğrenciklerini pekiştirme ve kendi aklını, fikrini ortaya koyma, kabul etme süreçlerini yaşadı. Şimdi artık aklına koyduklarını yapabilme, ısrar etme ve kabul ettirme sürecinde ciddi çaba sarf etme dönemine girdi. Nereye gideceğini, neye odaklanacağını ve neye ihtiyacı olduğunu söylüyor, gösteriyor ve kabul ettiriyor. Seçimlerine müdahele edildiğinde de sinirlenmeye ve bağırarak tepki gösteriyor. Onun bağrışlarını görmelisiniz. Tıpkı bir tiyatro sahnesinde rolüne üstlenmiş oyuncu gibidir. Çok komik...

I attribute my daughter's current behavior to the 3-year-old syndrome. Sometimes her unexpected reactions surprise me and I find them endearing. Sometimes I wonder how I noticed this. I think that after the age of 3, children begin to establish their own boundaries of autonomy. Let me give an example. In this play area, there was a toy Spider-Man model on top of a toy car. The seat next to it was empty. I wanted to sit my daughter next to it. But she reacted to me. She said Spider-Man's eyes scared her and that he looked very strange at her. At first, she didn't want to sit on it. I tried to show her that it was just a toy model that couldn't hurt anyone by touching it and talking to it. No, there's a spider in his eyes, she said, and she didn't sit next to it for a while.

Kızımın şu anki davranışlarını 3 yaş sendromu olarak kabul ediyorum. Bazen hiç beklemediğim tepkiler vermesi beni şaşırtıyor ve hoşuma da gidiyor. Bazen kendi kendime bunu nasıl fark etti diyorum. Çocukların 3 yaşından sonra artık kendi kendisinin egemenlik kulvarlarını oluşturmaya başladıklarını düşünüyorum. Bu örnek vereyim. Bu oyun alanında maket arabanın üstünde oyuncak örümcek adam maketi vardı. Yanındaki koltukta boştu. Kızımı onun yanına oturtmak istedim. Ama bana tepki gösterdi. Örümcek adamın gözleriyle kendisini korkuttuğunu ve ona çok garip baktığını söyledi. Başta binmek istemedi. Onun oyuncak bir maket olduğunu kimseye zarar veremeyeceğini dokunarak ve onunla konuşarak göstermeye çalıştım. Hayır örümcek var gözlerinde dedi ve belirli bir süre yanına oturmadı.

Actually, the process of children establishing their own areas of autonomy is linked to the processes of meeting their own needs and gaining control. Climbing the stairs at the playground by themselves, reaching for bread from the table when they are hungry, and getting up by themselves when they fall are examples of these processes. Similarly, dressing themselves, using a spoon and fork by themselves, and wanting to use the toilet by themselves are steps they take towards becoming independent.

Aslında bakarsanız, çocukların kendi egemenlik alanlarını oluşturma süreci, kendi ihtiyaçlarını karşılayabilme ve kontrol etme süreçleriyle bağlantılıdır. Oyun parkında merdivenleri kendisi çıkması, acıktığında masadan ekmeğe uzanması ve düştüğünde kendi kendine kalkması bu süreçlere birer örnek teşkil etmektedir. Yine kendi kıyafetini kendisi giymesi, kaşığı, çatalı kendisi kullanması tuvalet ihtiyacını kendisi karşılamak istemesi özgür olabilmeleri açısından attıkları adımlardır.

I try to give thoughtful and logical answers to every question my daughter asks. Because the answers she receives when she questions everything she sees are very important in her learning process. When I answer her, I give informative and clear answers. I also noticed something else. When she gets the answer to her question, I get excited. Hmm. Okay, I understand, she responds. Sometimes the “why” questions keep coming. The apartment building was demolished. Why was it demolished? Because it was old, why was it old, it was built a long time ago, why was it built a long time ago, and they ask questions like that. As my daughter tries to understand life, these questions will continue. I will continue to answer them in the most logical way possible.

Kızımın sorduğu her soruya karşı, düşünceli ve mantıklı cevaplar vermeye çalışıyorum. Çünkü gördüğü her şeyi sorması sorgulaması onun öğrenmeye sürecinde aldığı cevaplar çok çok önemlidir. Cevaplarımı verirken bilgi dolu ve net cevaplar veriyorum. Birde şunu fark ettim. Sorduğu sorunun cevabını aldığında heyecanlanıyorum. Hıım. Tamam anladım tepkisini veriyor. Bazen de neden sorusu geldikçe geliyor. Apartman yıkılmış. Neden yıkılmış. Eski olduğu için, neden eskimiş, çok önceden yapılmış, neden önceden yapılmış, ve bunun gibi sorular soruyorlar. Kızım hayatı tanımaya çalıştıkça bu sorular devam edecektir. Bende en mantıklı şekilde cevaplamaya devam edeceğim.

One of the characteristics that comes with the age of three is the beginning of the feeling of fear while witnessing different aspects of life. I can see this situation clearly. Like the example I gave with Spider-Man. Because they struggle to distinguish between the imaginary world they create in their minds and reality, they can sometimes experience feelings of fear and anxiety. That's why, as parents, we must be very careful about the movies and games we let our children watch.

Üç yaşın getirdiği bazı özelliklerden biri de hayatın farklı yönlerine tanıklık ederken korku hissinin de oluşmaya başlamasıdır. Bu durumu açık bir şekilde görebiliyorum. Örümcek adamda verdiğim örnek gibi. Kafasında yarattığı hayal ürünü ile gerçeği ayırt etmekte zorlandığı için zaman zaman korku ve endişe duygularını yaşayabiliyorlar. O yüzden çocuklarımıza izlettiğimiz film ve oyunlarda ebeveynler olarak çok dikkatli olmalıyız.

When my daughter is scared, I immediately hug her. I tell her that I am there for her and that no one can hurt her. Never say things like, “There's nothing to be scared of,” or “Is this something to be scared of?” to children. This creates feelings of inadequacy and powerlessness in children later on.

Kızım korktuğunda ona hemen sarılıyorum. Yanında olduğumu ve kimsenin sana zarar veremeyeceğini söylüyorum. Kesinlikle çocuklara, korkacak bir şey yok, bundan da korkulur mu gibi cümleler kurmayın. Bu durum ileride çocuklarda kendini yetersiz ve güçsüz hissetme duygusu yaratır.